Makam mı yoksa Ahlak mı?

Makam, Mevkii mi?

Yoksa güzel ahlak mı?

İnsanların pek çoğu makam ve mevki sahibi olmayı çok önemli bir başarı ve bir değer olarak görürler. Bu nedenle de makam- mevki sahibi olmak için adeta can atarlar. Makam- mevki sahibi olduklarında kendilerinin ayrıcalıklı insanlar olduklarını düşünürler.

Aslında unuttukları bir şey var!

Ayrıcalık makam-mevki ile olmaz. Ahlak değerleri yüksek olan, hoşgörü sınırları üst seviyede olanlar, sevgi-saygı sahibi olan insanlar ayrıcalıklı insanlardır. Malum hayat anlatıldığı gibi ya da görüldüğü gibi uzun değildir. Makam- mevkiler gelip geçicidir. Hepimizin hayatında bir çok tanıdığı insanlar vardır geçmişte nice yüksek makamlarda olan. Ama bu gün o makamlarda değiller, yerlerinde yeller esiyor. Ne kaldı geriye derseniz?  Belki bir çok ah ya da hatırlanmayan isimler!

Makamlar insanlara kıymet, değer katmamalı. İnsanlar bulundukları makama-mevkie değer katmalı!

Makamla büyüdüğünü zanneden kişi ya da kişiler aslında küçüldüklerinin resmini görememektirler.

Ahlaktan, haktan yoksun, farklı yollardan bir yerlere hızlı yükselenler tıpkı yüksek tepelere hızlı tırmananlar gibi nefes darlığı yaşarlar. Çünkü tırmandıkları yere hak ederek değil, hileyle, düzenbazlıkla tırmanmışlardır.

Bu yüzden derim ki;  Gafil olmayın, gözünüzü açıp gerçeği görün. Makamın hırsına kapılmayın. İnsanlığınızdan, değerlerinizden ödün vermeyin.. Nereden geldiğinizi asla unutmayın, insanları hor görmeyin. Kibirden uzak olun. Karıncayı bile incitmeden yaşayın ki bulunduğunuz yere değer katın…